Info:
De arseen speciatie in urine maakt het mogelijk om een onderscheid te maken tussen blootstelling aan toxisch, anorganisch arseen of aanwezigheid van arseenmetabolieten door visconsumptie.
Hulp bij de interpretatie van de resultaten:
Bij een recente blootstelling aan AsIII of AsV zien we dat deze op zich verhoogd zijn. Na enkele uren worden er metabolieten gevormd, meestal eerst MMA en vervolgens DMA. Als de blootstelling dus al even geleden is, kan het zijn dat enkel DMA nog verhoogd is.
Anderzijds is het ook mogelijk dat de consumptie van vis leidt tot deze verhoogde DMA. In vis- en schaaldieren vinden we zowel arsenobetaïne als DMA. Het is afhankelijk van soort tot soort hoeveel arsenobetaïne en/of DMA er aanwezig is.
Indien enkel DMA verhoogd is, is het soms moeilijk te bepalen of de verhoogde DMA nu afkomstig is van een blootstelling of niet.
In dit geval informeren of er blootstelling is geweest en zo ja, hoe lang dit geleden zou zijn. Als dit bijvoorbeeld meer dan een week voor de afname was, dan lijkt dit beeld wel te kloppen. En daarnaast zou er moeten gevraagd worden aan de patiënt of hij vis heeft gegeten.
Voor TRA (toxisch relevant arseen) wordt geen cut-off meer gerapporteerd omdat dit vaak tot verwarring leidt. Het is beter om de individuele fracties van de speciatie te beoordelen adhv hun cut-off.
MMA en DMA zijn metabolieten van anorganisch arseen III en V, maar kan ook afkomstig zijn van vis- en schaaldieren.
