Info:
De ziekte van Whipple is een zeldzame infectieziekte die wordt veroorzaakt door de bacterie Tropheryma whipplei. Deze bacterie kan op allerlei plaatsen in het lichaam ontstekingen veroorzaken. De twee belangrijkste klinische presentaties van de ziekte van Whipple zijn de klassieke vorm en de chronisch gelokaliseerde vorm.
De klassieke ziekte is een multisysteemaandoening gekarakteriseerd door artralgieën, gastro-intestinale ongemakken (diarree en buikpijn) en uitgesproken vermagering. Hierbij kunnen ook neurologische klachten aanwezig zijn, waarbij men spreekt over neuro-Whipple.
Bij de chronisch gelokaliseerde ziekte zijn de meest prominente symptomen van de klassieke ziekte meestal afwezig, aangezien er geen systemische infectie is met T. whipplei. Endocarditis is de meest voorkomende gelokaliseerde infectie. Het klinisch beeld past bij een subacute of chronische endocarditis.
Tropheryma whipplei komt echter ook bij gezonde mensen voor. Mogelijk vindt bij zieke personen een afwijkende reactie van het immuunsysteem tegen deze bacterie plaats waardoor ontstekingen ontstaan.
Tropheryma whipplei kan niet worden gekweekt in routine omstandigheden. De meeste patiênten presenteren zich met aspecifieke symptomen waardoor de diagnostiek vaak moeilijk en traag verloopt. Bij vermoeden van de ziekte van Whipple kan Tropheryma whipplei worden opgespoord door middel van moleculaire diagnostiek (PCR).
Voor het diagnosticeren van de klassieke vorm van de ziekte wordt aangeraden om eerst een PCR-test uit te voeren op een faecesstaal. Indien dit resultaat negatief is, is het onwaarschijnlijk dat de patiënt zich presenteert met de klassieke vorm van de ziekte. Bij een positief resultaat moeten duodenumbiopsies genomen worden om de diagnose te bevestigen.
Bij de chronisch gelokaliseerde vorm van de ziekte dienen er idealiter stalen genomen te worden van de plaats die vermoedelijk geïnfecteerd is. Dit kunnen vochten en/of weefsels zijn.
